سخنی با کنکوری ها
دوشنبه, ۱۹ اسفند ۱۳۹۸، ۰۵:۰۰ ق.ظ
کنکور این واژه سرنوشت ساز یا یک بخش کوچک از زندگی؟
آیا واقعا این همه دلهره لازم است؟
و کلی سوال در این مورد...
سال اول که کنکور داشتم، کنکور برایم غولی ناشناخته بود.
فکرمی کردم باید کلی چیز یاد بگیرم تا شکستش بدهم.
ازش می ترسیدم...
شب ها موقع خواب کلی استرس داشتم که چه می شود؟
شب هایی که فردایش آزمون داشتم از استرس زیاد بی خواب می شدم...
آن قدر استرس داشتم که چند تار مویم سفید شده بود...
چشمانم ضعیف شده بود...
چون ازش می ترسیدم...
سال اول کنکورم را خراب کردم، کنکور شکستم نداد
این خودم بودم که مغلوب خودم شدم اونم با سلاح ترس و استرس زیاد...
پی نوشت: از والدینی که فرزندان کنکوری دارند خواهش می کنم این روز ها به جای تلقین خواسته های نابجا، بیشتر کنارشان باشند نه در برابرشان...
