گذر زمان

بی آنکه بفهمی می گذرد و تمام...

با خود می گویم:

یکسال دیگر هم از چند سالی که زنده ای هم گذشت...

چه کردی؟ چه چیزی به دست آوردی؟

این همون چیزی بود که می خواستی؟

 

پارسال برایم این موقع عجیب با استرس همراه بود، می ترسیدم که سال بعد این موقع من کجا هستم؟ چه می کنم؟ آیا به هدفم رسیده ام؟

و باز هم همین سوالات را برای سال بعد در ذهن تکرار می کنم...

 

گذر زمان و این سوالات که همیشه تکرار می شوند

زمان برایم عجیب شده، خودم هم نسبت به سال های قبل تغییر کردم مخصوصاً امسال با ورود به دانشگاه

دلم برای کودکی هایم تنگ شده است...

روزهایی که از خدا بزرگ شدن را می خواستم

دلم برای آن سادگی و معصومیت تنگ شده 

برای روزهای شیرین نزدیک عید آن سال ها

برای خانه تکانی ها ، لباس های جدید

و چه زود روزگار آن روز ها را از من دزدید و فقط گرد خاطراتش را برایم باقی گذاشت...