موسیقی(4)

یک چیز خوب در مورد موسیقی این است که

وقتی تو را در بر می گیرد،

هیچ رنجی حس نمی کنی...

باب مارلی

 

​​​​​​

سخنی با کنکوری ها

کنکور این واژه سرنوشت ساز یا یک بخش کوچک از زندگی؟

آیا واقعا این همه دلهره لازم است؟

و کلی سوال در این مورد...

در پی تلاش...

این روزها را با درس خواندن و گوش دادن به موسیقی های مورد علاقه ام و دیدن تلویزیون دارم سپری می کنم...

بازم یکنواختی...

بازم تک برنامه بودن...

حال و هوای این روزها...

سلامت را نمی‌خواهند پاسخ‌گفت‌.

هوا دلگیر، درها بسته‌، سرها در گریبان‌، دستها پنهان‌،

نفسها ابر، دل ها خسته و غمگین‌،

درختان اسکلت های بلورآجین‌،

زمین دلمرده‌، سقف‌ِ آسمان کوتاه‌،

غبارآلوده مهر و ماه‌،

زمستان است‌.

 

مهدی اخوان ثالث

 

موسیقی(3)

جایی که کلمات ناکام بمانند

موسیقی سخن می گوید.

هانس کریستین اندرسن

امیدوارم از این اثر موریکونه لذت ببرید...

 

 

دریافت 

گذر زمان

بی آنکه بفهمی می گذرد و تمام...

با خود می گویم:

یکسال دیگر هم از چند سالی که زنده ای هم گذشت...

چه کردی؟ چه چیزی به دست آوردی؟

این همون چیزی بود که می خواستی؟

 

پارسال برایم این موقع عجیب با استرس همراه بود، می ترسیدم که سال بعد این موقع من کجا هستم؟ چه می کنم؟ آیا به هدفم رسیده ام؟

سهراب (2)

چه درد آلود و وحشتناک
نمی گردد زبانم که بگویم ماجرا چون بود
دریغا درد ،
هنوز از مرگ نیما من دلم خون بود … چه بود؟ این تیر بی رحم از کجا آمد؟
که غمگین باغِ بی آواز ما را باز
درین محرومی و عریانی پاییز ،
بدین سان ناگهان خاموش و خالی کرد
از آن تنها و تنها قمریِ محزون و خوشخوان نیز؟ چه وحشتناک !
نمی آید مرا باور
و من با این شبخون های بی شرمانه و شومی که دارد مرگ
بدم می آید از این زندگی دیگر ندانستم ، نمی دانم چه حالی بود؟

 

آناتومی 2

سر کلاس علوم تشریح ، آناتومی اندام تحتانی (lower limb) استادی که فقط و فقط از روی اسلاید ها اسم میخواند...

فکر کنم دقیقه ای ده تا اصطلاح جدید می گفت

کلاً نه تنها من بلکه بچه های کلاس هم از یک جایی به بعد ذهنشان قفلی میزنه...

بیچاره بچه های جزوه نویس

این چند روز فرصت خوبیه که نسبت به این درس نگاهم را تغییر بدهم اگر اوضاع تغییر پیدا کرد و نظرم عوض شد بازم می نویسم در موردش...

 

تعطیل شدیم...

چند روزی است که ویروس کرونا آن قدر شیوع پیدا کرده که حتی کار به تعطیلی دانشگاه ها رسید...

بعد چند هفته به شهرم بازگشتم با کوله باری از تجارب و با بدنی خسته و داغون...

اما خب سختی این رشته اینجا مشخص میشه ، همین الان عده ای از پرستاران و کارورزان و رزیدنت ها دارند شبانه روزی زحمت می کشند حتی با وجود اینکه شاید خودشان هم مبتلا بشوند...

این اول کاری این را نشونم داد که پزشکی یعنی باشی در صحنه با کلی سختی هایش نه مثل عده ای کبک که سر در زیر برف می کنند و شده اند پزشکان آمارگو...

 

خسته نباشید...

 

​

 

فیزیولوژی1

بعد مدت ها سرحال بودم هرچند پنج ساعت فقط خوابیده بودم...

به عادت هر روز چایی بیسکویت می خوریم و با رفیقم راهی دانشکده میشم...

ردیف دوم می نشینم ( ردیف ...خونا*) ، استاد وقتی آمد از چهره اش و استایلش میشد فهمید خیلی جنتلمن هستش...

حس خوبی داشتم سر کلاس از مطالب گفته شده لذت می بردم 

دلم میخواد این حال خوبم برای باقی درس ها هم باشه مثلا آناتومی...

به قول دوستم فیزیولوژی یعنی زنده بودن اما آناتومی یه کم خشکه چون بیشتر از فهم باید حفظ کنی...

هنوز تعریف خاصی از درس ها ندارم اما دلم میخواد تو این برهه زمانی از درس ها عقب نیفتم...

 

*پی نوشت: جا نبود مجبور شدم ردیف دو بشینم...